Op vrijdag 1 juni zijn we om 8:15uur vertrokken van de BethelKerk naar onze zustergemeente te Mainz en we hadden het weer mee! We konden rustig doorrijden wegens niet te druk verkeer op de baan. Wel enkele plaspauzes gehouden waarvan de laatste ons een prachtig uitzicht bood op de Moezel-valei, in de zon. Dat was genieten!
De groep van 26 werd zeer hartelijk ontvangen aan de Freikirchliche Gemeinde Mainz. Na een liefdevol bereid avondmaal en gebed konden we vertrekken met onze gastfamilies om ons voor te bereiden op de nacht. Na nog een glaasje wijn met versnaperingen en een gezellige babbel, de dons in.
Zaterdag werd een drukke dag.
Na een uitgebreid ontbijt zijn we naar het Bijbelmuseum in Frankfurt geweest, wat een onvergetelijke ervaring was. Vooral ook de uitleg van de gids. Bijvoorbeeld over het kruis, dat in feite geen kruis was. Door de zware balken die gebruikt werden, bleven de verticale balken vestgezet in de grond ter plaatse staan en de misdadigers liepen door de straten met een balk vastgemaakt aan de nek, schouders en armen (ook Jezus) Op de plaats van kruisiging gekomen, werden ze met hun balk bovenop de verticale balk vastgeslagen. Boven op de horizontale balk plaatste men dan een naamplaat. Bij Jezus stond er INRI (Koning der Joden) en op die manier geleek het geheel op een kruis, wat later een christelijk symbool werd. Maar het eerste christelijke symbool was de Ichtus (de vis).
Ook over het leven in het Oude Testament hebben we nu zoveel meer begrepen van wat we voorheen gewoon lazen en soms vreemde gebruiken vonden. Dit is echt een museum om naar terug te komen en verder te ontdekken!
Na de lunch in een typisch Frankfurts restaurant, waar streekgerechten geserveerd werden, is de groep gesplitst. Eén deel is gaan shoppen en de anderen zijn de Mainz Spaarkastoren opgegaan. Na grondige doorlichting vlogen we met de lift in 45 seconden tot de 56ste verdieping waar we door het zonnige weer een schitterend uitzicht hadden op Frankfurt en omstreken.
Na wat perikelen met de trein, tram en bus en heel wat gebabbel en lachsalvo’s zijn we redelijk laat terug in de kerk beland. Daar hebben onze Duitse broeders en zusters ons op een grill met alles erop en eraan vergast. Die avond was echt ongelooflijk. Samen zingen, bidden, al die nationaliteiten één in de Here.
Jammer, nu al de laatste dag: zondag: een gezegende dienst.
Onze jeugd bracht een heel mooi lied, het Duitse koor zong met engelenstemmen. De boodschap van onze dominee Samuel ging over enkele verzen uit het boek van Esther. Roddelen, hoogmoed, gehoorzamen.
Samen avondmaal nemen op een andere wijze dan wij, maar wel heel sereen!
Nog het middagmaal en om 2 uur terug de weg op. Helaas in de regen tot thuis. Wij zijn zo dankbaar voor een gezegend weekend, de liefde van de broeders en zusters van Mainz, omdat de Here God ons behoed en bewaard heeft en de mooie herinneringen aan deze drie dagen.
